در اخبار آمده بود که قرار است به هر خانوار ایرانی هزار متر زمین مجانی داده شود تا در آن « خانه باغ» بسازند و  بهشت برینی  که در آخرت برای همۀ مومنین وعده داده شده است ، دیگردر این دنیا  برای جماعت اندکی نباشد و هر خانوارایرانی  یک خانۀ هزار متری با باغی سرسبز و با صفا داشته باشد.

شنیدن این خبر مرا سوار بر بال خیال کرد ، در این زمین هزار متری بنایی ساختم با دویست متر زیربنا ؛ و مقداری  را برای باغ و درخت و استخرو گوشه ای از آنرا برای پرورش مرغ و گوسفند در نظر گرفتم ...همینطور در افکار شادی آفرین خود غرق شده بودم که ناگهان یک موج منفی بر این افکار مثبت سایه انداخت .محاسبه هزینه ساخت این بنا و باغ (با این اوضاع واحوال امروز که قیمت مصالح در شهرِ ما بشدت افزایش داشته است) بعلاوه هزینۀ آب و برق و انرژی جهت به ثمر رساندن چنین باغی، باعث شد تا تمامی آن افکار خوش از ذهنم بیرون برود ...در این شرایط تصمیم گرفتم به یک پیشنهاد بسنده کنم و آن این  که : من  از خیرِتمامی هزار متر زمین  هدیه شده می گذرم و بجای آن خواهشمندم  هزینه برق و آب و گاز وانرژی همین آلونکی که دارم به قیمتی محاسبه شود تا بتوانم در آن راحت زندگی کنم.

این روزها ، خیلی از چیزهایی که باید مرز باشد ، دیگر مرز نیست و خیلی از چیزهایی که مرز نیست با سیم خاردار مرز شده است .یکی از برنامه های مرزشکن ، چند هفته پیش توسط شبکه دو سیما روی آنتن رفت و مردی سه زنه روبروی دوربین زندۀ تلویزیونی ظاهر شد و صحبتهایی سخیف وفرهنگ شکن و فرومایه رد و بدل   شد.دربارۀ برنامۀ مزبور بحث های زیادی در فضای جامعه در گرفت و...اما اینجا کاری به مسالۀ چند زنه بودن این آقا ندارم و یا اینکه در این برنامه شخصیتِ زن بشدّت خدشه دار شد ، بلکه می خواهم این را بگویم  در مملکتی که از صبح تا شب ارزش هایی مثل عدالت به خوردِ ملت داده  و از آن استفاده می شود، صدا و سیما با تمام توان ، آگاهانه و نا آگاهانه به تبلیغ سرمایه داری می پردازد، که برنامه ذکر شده نیز یکی از همین تبلیغات است.